“General Polad Həşimovun qisasını mütləq almalıyıq. Anama deyin ki, ağlamasın, başını hər zaman dik tutsun”.
Bu ürəkdağlayan, eyni zamanda, qürurlandırıcı sözlərin müəllifi 44 günlük Vətən müharibəsinin şəhidi, Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrin (XTQ) hərbi qulluqçusu Səbuhi Həsənquliyevdir.
“Report”un əməkdaşları şəhidin ailəsinə baş çəkib, onlarla həmsöhbət olub.
Şəhidin anası Mayisə Həsənquliyeva ilə söhbətə başlayanda artıq oğlunun istəyinə əməl etdiyi bəlli olur. Nə qədər kədərli olsa da, qarşımızda başı dik, gözünün yaşını silib, alnı açıq dayanıb. Çünki bilir ki, oğlu əsl igid kimi, qəhrəmancasına vuruşaraq şəhidlik zirvəsinə ucalıb.
O bildirir ki, oğlu 2020-ci ilin iyul ayında hərbi xidmətə yollanıb: “Oğlum əvvəl Beyləqanda “N” saylı hərbi hissədə hərbi xidmətdə olub. Müharibə başlayanda döyüş bölgəsinə göndərilib. Elə ilk gündən qəhrəmancasına vuruşub. Füzulinin, Cəbrayılın, Qubadlının və Şuşanın azad olunmasında yaxından iştirak edib.
Anası nə qədər təmkinli dayansa da, şəhidin atası Əlixan Həsənquliyev oğlunun yoxluğu ilə barışa bilmir. Mayisə ananın hər cümləsində atanın gözündən yaş töküldüyünü müşahidə edirik.
Şəhidin atası deyir ki, Səbuhinin yoxluğu ilə hələ də barışa bilmir: “Elə bilirəm ki, sağdır, nə vaxtsa qayıdıb gələcək. O, çox zəhmətkeş, Vətənini sevən, torpağa bağlı bir oğul idi. Nə zaman danışanda söyləyirdi ki, hər şey qaydasındadır. Onun döyüşlərdə iştirak etdiyini sonradan öyrənmişdik. Sonuncu dəfə oktyabrın 31-də zəng etdi. Bilirdi ki, mən kövrək adamam, danışa bilmirəm. Ona görə mənimlə çox vaxt danışmırdı. Elə axırıncı dəfə də anası, qardaşı ilə danışdı. Noyabrın 1-də qardaşının doğum günü idi. Onu təbrik etmək üçün yığıbmış. Dedi ki, ola bilsin, bu, sizinlə sonuncu danışığımdır, haqqınızı halal edin. Oğlum demək olar ki, bütün rayonlarımızın azad olunmasında yaxından iştirak edib. Torpaqlarımız azad olunduqca çox sevinirdi. Həmin vaxt bildirirdi ki, televizora baxın, Ali Baş Komandan müjdəli xəbər verəcək”.
Foto: Vüqar Xanlarov